Geschiedenis van het Vrijheidsbeeld uitgelegd
Vroege conceptualisatie
1865
In 1865 kwam Edouard de Laboulaye op het idee om een monumentaal bouwwerk van de Fransen aan de Verenigde Staten te schenken. Hij wilde de Onafhankelijkheidsverklaring herdenken en de hechte vriendschap tussen Frankrijk en Amerika vieren.
Laboulaye was onder de indruk van de recente afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten, wat de idealen van vrijheid en vrijheid van het land bevorderde. Frederic Auguste Bartholdi was aanwezig bij de proclamatie van Edouard en begon een concept te bedenken voor een kolossaal bouwwerk dat bekend zou worden als Vrijheidsbeeld.
In Bartholdi's ontwerp stelde de kroon aan de rechterhand het licht voor met zijn stekels die aan zonnestralen doen denken; het tablet aan de linkerhand vermeldde de datum van de Amerikaanse onafhankelijkheid (4 juli 1776, in Romeinse cijfers).
Het standbeeld financieren
1877
Het Vrijheidsbeeld speelde een integrale rol in het samenbrengen van mensen in de geschiedenis. Frankrijk had de verantwoordelijkheid genomen om het standbeeld te bouwen en het in de Verenigde Staten te monteren, terwijl de Amerikanen besloten om het te financieren en de sokkel te bouwen.
In Frankrijk werd geld ingezameld in de vorm van publieke vergoedingen, via amusement en er was een loterijsysteem. Aan de andere kant organiseerde de VS theaterevenementen, kunsttentoonstellingen en veilingen om de sokkel te financieren. De beroemde dichteres Emma Lazarus schreef haar sonnet The New Colossus voor een kunst- en literaire veiling om bij te dragen aan de financiering. Ondanks deze inspanningen verliep de fondsenwerving voor de sokkel traag.
Om dit te stimuleren plaatste Joseph Pulitzer een advertentie in de krant de New York World om lezers uit te nodigen te doneren aan het goede doel in ruil voor het afdrukken van de naam van elke donateur in de krant.
De originele fakkel
1880
Bartholdi had voor ogen dat de vlam van de fakkel van het standbeeld gemaakt moest worden van massief koper en verguld moest worden zodat het helder zou schijnen bij daglicht. In de loop der jaren werden er echter talloze wijzigingen aangebracht aan de toorts.
Toen de stichting het Vrijheidsbeeld in 1880 restaureerde voor een eeuwfeest, kon de originele fakkel niet worden gerestaureerd. Lekkage en corrosie hadden de originele toorts beschadigd en daarom werd deze verwijderd en vervangen door een replica van Bartholdi's ontwerp. In 1916 werd het koper op ongeveer 250 plaatsen verwijderd en vervangen door kathedraalglas. Later in 1931 werd er een nieuw verlichtingssysteem geïnstalleerd. Tegenwoordig wordt de originele fakkel tentoongesteld in de Inspiration Gallery van het Statue of Liberty Museum.****
De reis van de vrijheid
1885**
Vanwege de enorme afmetingen werd het beeld in ongeveer 350 stukken uit elkaar gehaald en in meer dan 200 kratten naar New York verscheept. Het Vrijheidsbeeld arriveerde op 17 juni 1885 in de haven van New York. Omdat de bouw van de sokkel nog gaande was, werden de stukken van het standbeeld bewaard op wat toen Bedloe's Island heette.
In april 1886 was de sokkel klaar en op 28 oktober van datzelfde jaar wijdde president Grover Cleveland het Vrijheidsbeeld in voor het oog van vele toeschouwers. Het eiland was lange tijd een belangrijke voedselbron voor de inheemse Lenape bevolking en later voor de Nederlanders.
Officiële aankondiging
1886
Het Vrijheidsbeeld werd op 28 oktober 1886 aan de wereld bekendgemaakt tijdens een inwijdingsceremonie op Liberty Island in de haven van New York. De aankondigingsceremonie van het Vrijheidsbeeld was een groots evenement dat werd bijgewoond door hoogwaardigheidsbekleders en duizenden mensen. Het standbeeld werd onthuld door president Grover Cleveland en er werd een parade gehouden in New York City om de gelegenheid te vieren.
Tijdens de inwijdingsceremonie werden toespraken gehouden door de Franse ambassadeur in de Verenigde Staten, de Amerikaanse ambassadeur in Frankrijk en president Cleveland. De gebeurtenis werd ook gemarkeerd door het afvuren van een kanon en het loslaten van honderden postduiven, als symbool voor de verspreiding van het nieuws over het standbeeld over de wereld.
