Ontdek de bouw en architectuur van het Vrijheidsbeeld

Edouard de Laboulaye besloot iets aan de Verenigde Staten te geven om de Onafhankelijkheidsverklaring en de zich ontwikkelende vriendschap tussen Frankrijk en Amerika te herdenken. Hij was ook onder de indruk van de afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten. Frederic-Auguste Bartholdi begon iets te bouwen van dit idee en besloot een kolossaal bouwwerk te maken, dat vandaag de dag bekend staat als het Vrijheidsbeeld.

Frederic-Auguste Bartholdi begon aan de bouw van Lady Liberty en zijn ontwerpinspiratie was een vrouwelijke figuur uit de neoklassieke stijl van Libertas, de Romeinse Godin van de vrijheid. Aan het eind van de jaren 1860 werkte hij aan de bouw van een vuurtoren bij de noordelijke ingang van het Suezkanaal en deze had een vrouw in een gewaad die een fakkel droeg, wat symbool stond voor vooruitgang.

Onder leiding van Bartholdi begon de bouw van het standbeeld in 1876. Het bouwen van de arm die de toorts zou vasthouden was het eerste deel, dat hetzelfde jaar werd voltooid. Na twee jaar was het hoofd en de schouders van het standbeeld klaar en werd het tentoongesteld op de Parijse Universele Expositie. Het werk aan het standbeeld was in 1884 voltooid, maar de bouw van de sokkel was nog in volle gang en liep vertraging op door een tekort aan geld.

Het Vrijheidsbeeld werd gebouwd in Frankrijk en in Amerika, waar Frankrijk de verantwoordelijkheid nam voor de bouw van het standbeeld en de sokkel in Amerika werd gebouwd. Om de structuur te bouwen werd in Frankrijk geld ingezameld via crowdfundingevenementen, zoals entertainment, een loterij en een systeem van publieke vergoedingen. De Verenigde Staten deden ook soortgelijke dingen om geld in te zamelen voor de sokkel. Toen er een tekort aan geld was om het voetstuk te bouwen, plaatste Joseph Pulitzer een advertentie in de krant waarin hij lezers uitnodigde om te doneren aan de zaak.

Het Vrijheidsbeeld is gebouwd op een ijzeren frame met dunne platen koper eroverheen gepleisterd. In de loop der jaren is de kleur van het standbeeld door corrosie veranderd van glanzend roodbruin naar een blauwgroene tint. De vlam van de fakkel had een koperen coating, maar werd verwijderd vanwege intensieve corrosie door water en sneeuw dat door de ruiten lekte. Deze werd toen vervangen door een met bladgoud beklede fakkel en wordt nu vastgehouden door Lady Liberty.

Het Vrijheidsbeeld werd in Frankrijk gebouwd en kwam op 17 juni 1885 aan in New York. Het was niet eenvoudig om het hele beeld te verplaatsen, dus werd de structuur opgedeeld in 350 afzonderlijke stukken en verpakt in 214 kratten om naar de VS te worden verscheept. Deze kratten werden opgeslagen en bewaard op Bedloe's Island totdat de bouw van de sokkel voltooid was.

Gezien zijn grootte moest het Vrijheidsbeeld op een stevige basis staan en daarom werd besloten om een sokkel te bouwen. Richard Morris Hunt werd ingeschakeld om te werken aan het ontwerp van de sokkel. Oorspronkelijk zou de sokkel 114 voet hoog worden, maar vanwege financiële beperkingen werd de hoogte op 89 voet gehouden. De bouw zou naar verwachting binnen 9 maanden klaar zijn, maar duurde iets langer door een tekort aan fondsen.

Op 28 oktober 1886 werd het Vrijheidsbeeld officieel ingewijd in de Verenigde Staten. De ceremonie, georganiseerd door de Frans-Amerikaanse Unie en de New York City, vierde alle mensen die betrokken waren bij het creëren van dit glorieuze symbool van de staat, de mensen van Frankrijk en de Verenigde Staten.

Het ontwerp op het hoofd van het Vrijheidsbeeld is geïnspireerd op de Romeinse godin Libertas. Deze figuur was te vinden op Amerikaanse munten, in de populaire cultuur en in burgerkunst. Haar afbeelding werd al in de 19e eeuw symbolisch gebruikt en daarom was ze een grote inspiratiebron voor Bartholdi.

Vanaf de top van de Pedestal kun je de 162 trappen zien die smal en steil gebouwd zijn. De treden zijn 9 inch hoog en 8 inch lang. De trap op de kroon van het Vrijheidsbeeld is een spiraaltrap met een deel dat omhoog gaat en een deel dat naar beneden gaat, waardoor het bezoekersverkeer veiliger verloopt.